H θηλειά του χρέους κρέμεται πάνω από την Ελλάδα

Την επόμενη Δευτέρα και ενώ τα κομματικά επιτελεία θα αξιολογούν ακόμη τα αποτελέσματα του δευτέρου γύρου των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών, ο Πωλ Τόμσεν του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και ο Σερβάζ Ντερούζ θα παρουσιάζουτν στον υπουργό Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου τα αναθεωρημένα στοιχεία των ελλειμμάτων, αλλά κυρίως την τεράστια, πέραν πάσης πρόβλεψης, αναπροσαρμογή του δημοσίου χρέους και θα απαιτούν νέα δυναμικά μέτρα, επικαλούμενοι τη δυσπιστία των αγορών και τις αμφισβητήσεις που θα εγερθούν διεθνώς ακριβώς από τη διόγκωση του ελληνικού χρέους.

Σύμφωνα με πληροφορίες η αναθεώρηση θα είναι όντως θηριώδης θα προσεγγίζει το 13% του ΑΕΠ και σε απόλυτα νούμερα πιθανώς να ξεπερνά και τα 30 δισ. ευρώ, καθώς θα συνυπολογισθούν τα χρέη του ΟΣΕ, οι καταπτώσεις των εγγυήσεων, το περιβόητο swap της Εθνικής και άλλα σκόρπια απλωμένα χρέη σε ταμεία, νοσοκομεία, άγροτικές ενισχύσεις και ένας Θεός ξέρει που αλλού.

Η θηλειά του χρέους θα είναι τόσο βαρειά που κατά τα φαινόμενα δεν θα αφήσει περιθώρια διαπραγμάτευσης στον κ. Παπακωνσταντίνου, ο οποίος θα πρέπει να πείσει τους συναδέλφους του στην κυβέρνηση, οι οποίοι επηρεασμένοι από τα αποτελέσματα των περιφερειακών εκλογών απαιτούν χαλάρωση και φιλολαική στροφή.

Προφανώς δε γνωρίζουν και δεν κατανοούν ότι περιθώρια για τέτοια πράγματα στο υφιστάμενο διεθνές περιβάλλον δεν υπάρχουν. Η Ελλάδα, όπως λένε οι ειδικοί, κρέμεται σε μια κλωστή και αν δεν λάβει τα μέτρα που θέλει ο Τόμσεν και Ντερούζ θα χάσει και όσα κέρδισε με το μνημόνιο.

Όπως επισημαίνουν οι γνωρίζοντες, οι απαιτήσεις για αλλαγές στις ΔΕΚΟ, για μειώσεις προσωπικού, για ταχύτατες ιδιωτικοποιήσεις, διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις θα είναι αδιαπραγμάτευτες. Και ο κ. Παπακωνσταντίνου θα τελεί υπό την απειλή διακοπής της τρίτης δόσης του δανείου των 110 δισ. ευρώ, δε θα έχει πολλά περιθώρια να αρνηθεί.

Το ερώτημα βεβαίως που τίθεται είναι αν η κυβέρνηση Παπανδρέου θα αντέξει το βάρος, αν διαθέτει τις δυνάμεις να συνεχίσει τον μαραθώνιο δρόμο που επέβαλε η τρόικα ή θα υποχωρήσει κάτω από το βάρος της κοινωνικής αμφισβήτησης, που κατεγράφη στις εκλογές και θα εκφρασθεί προσεχώς εντονότερα στους δρόμους.

Το ερώτημα είναι αναπάντητο για την ώρα και