ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ Εξωφρενικών
πρεσβείες όπως η Άγκυρα, η Ουάσινγκτον, η ΜΕΑ ΝΑΤΟ κ.λπ. Χοντρά πόστα που συνήθως βγαίνουν πριν ή μετά τις εκλογές.Πάντως, σε ό,τι αφορά το ΝΑΤΟ, υπάρχει μια δικαιολογημένη πίεση λόγω της πολυετούς απουσίας από τη χώρα του νυν μόνιμου αντιπροσώπου Τέρι Σταματόπουλου. Με δύο θητείες στη ΜΑ της ΕΕ και άλλες δύο θητείες στη ΜΑ ΝΑΤΟ, θα κινδυνεύσει να μην αναγνωρίσει την Αθήνα.Όσο για τον Φώτη Ξύδα, έδωσε μια ακόμη τελευταία μάχη, πείθοντας τον υπουργό του πως επρόκειτο περί μεγάλης παραχώρησης ότι το τουρκικό ΥΠΕΞ καταδίκασε την καταστροφή των μνημάτων στο νεκροταφείο της Ίμβρου. Αντί για ύμνους στην τουρκική ηγεσία επειδή καταδίκασε το συμβάν (λες και υπήρχε περίπτωση να το υποστηρίξει), θα περιμέναμε την καταγγελία του επεισοδίου στην ΕΕ. Αλλά πού τέτοια… Προφανώς ο κ. Νταβούτογλου γίνεται πολύ κακός όταν θυμώνει… -Αδικήθηκε ο Γ. Αϋφαντής την προηγούμενη εβδομάδα, καθώς δόθηκε η εντύπωση ότι ήταν ακραίες οι θέσεις που διατύπωσε σχετικά με την ανταμοιβή και την τιμωρία συναδέλφων του για συνδικαλιστική δράση. Πράγματι, ο κ. Σκεμπέρης, ο οποίος τιμωρήθηκε με τη μετάθεση στην Αμπούζα, ήταν από αυτούς που ενώ διαφωνούσαν σε πολλά με την πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΔΥ αντιστάθηκε στις αφόρητες πιέσεις της υπηρεσιακής, και όχι μόνο, ηγεσίας, για να παραιτηθεί από το ΔΣ και συνεπώς να παραπεμφθεί η υπόθεση στο Πρωτοδικείο, το οποίο και θα όριζε αυτοβούλως διοίκηση. Το άλλο μέλος του ΔΣ, που έχει κρίσιμο ρόλο, ήταν ο κ. Κατσαρέας, που ακολούθησε εντελώς διαφορετική πορεία (και… τύχη) από τον συνάδελφό του, που αρνήθηκε να παίξει παιγνίδια της υπηρεσιακής ηγεσίας για πραξικόπημα στον συνδικαλιστικό φορέα των διπλωματών. Συνεπώς δεν είχε και πολύ άδικο στα επικριτικά σχόλιά του ο κ. Αϋφαντής. Όσον αφορά τις αιχμές του για τη στάση του κ. Ζέππου, ο υπηρεσιακός γ.γ. μάλλον δεν ανησυχεί καθώς σε δέκα ημέρες θα επιστρέψει σε γνώριμο τόπο (υπηρέτησε ως πρέσβης) την Ινδία, για διπλωματικές επαφές. Η παραμονή του στην Ινδία και στα όμορφα αξιοθέατά της προσφέρουν πράγματι πολλές στιγμές για αυτογνωσία και άλλα τέτοια ωραία. Ενοχλήθηκε ο πρέσβης στη Βαγδάτη κ. Μερκούριος Καραφωτιάς για την αναφορά μας στην ενασχόληση με τα πεπραγμένα των προκατόχων του.Στην επιστολή που μας απέστειλε δηλώνει ότι «σέβεται και τιμά τους προκατόχους του» και θεωρεί ότι «πραγματοποίησαν σημαντικό έργο κάτω από ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες, σκληρές και επικίνδυνες».«Το έργο αυτό προσπαθούμε με τους εξαιρετικούς συνεργάτες μου να συνεχίσουμε προωθώντας τις διμερείς σχέσεις σε όλους τους τομείς και τούτο σε κλίμα ηρεμίας και αγαθής συνεργασίας εντός της πρεσβείας», δηλώνει ο κ. Καραφωτιάς και επισημαίνει ότι οι πληροφορίες που δημοσιεύονται δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα.Πράγματι έχει αξία η επιστολή του κ. πρέσβη, κυρίως γιατί είναι καθησυχαστική, μια και έτσι πρέπει να λειτουργεί η πρεσβεία στο μέτωπο του Ιράκ. Θετική είναι όμως η επιστολή και γιατί εκ των πραγμάτων δηλώνει ότι δεν υπάρχει τίποτα μεμπτό στην προηγούμενη διαχείριση της πρεσβείας, διαψεύδοντας τις πληροφορίες που κυκλοφόρησαν ότι είχε ανακινήσει ο ίδιος θέματα χρηστής διαχείρισης για το προηγούμενο διάστημα. Αξιοθαύμαστη πάντως είναι και η… αμεσότητα του κ. Καραφωτιά που, αν και βρίσκεται σε ένα από τα πιο καυτά μέτωπα του πλανήτη, είχε τον χρόνο λίγες ώρες μετά την έκδοση της εφημερίδας μας, όχι μόνο να την αναγνώσει, αλλά και να απαντήσει, καθώς η επιστολή του έχει ημερομηνία 1η Νοεμβρίου, ημέρα Δευτέρα. DΜια και μιλήσαμε για προκάτοχους του κ. Καραφωτιά: Για τον κ. Κωνσταντίνο Μπίκα, πρώην εκπρόσωπο του υπουργείου Εξωτερικών, πρώην διευθυντή του γραφείου του Προέδρου της Δημοκρατίας Κ. Παπούλια και νυν διοικητή της ΕΥΠ δεν χρειάζονται συστάσεις, καθώς και η επαγγελματική επάρκεια αλλά, κυρίως, το ήθος του είναι γνωστά. Σε ό,τι αφορά τον Π. Μακρή, να θυμίσουμε ότι στο Ιράκ έγραψε ιστορία. Όχι μόνο γιατί ως πρύτανης του Διπλωματικού Σώματος είχε βαρύνοντα λόγο στη Βαγδάτη, αλλά γιατί παρά το αψεγάδιαστο στυλ, κάθε άλλο παρά συμβατικός ήταν. Δεν ήταν μία αλλά τουλάχιστον δύο οι φορές που με το αυτοκίνητό του και με την κάλυψη των σωματοφυλάκων του έσωσε από τον δρόμο αμερικανούς στρατιώτες που είχαν τραυματισθεί ή είχαν εγκλωβισθεί από αιφνιδιαστικές επιθέσεις. Και για τον λόγο αυτό δεν ήταν τυχαία η εκτίμηση που είχαν για το πρόσωπό του οι Αμερικανοί. Στην Ελλάδα όμως δεν βγήκε τυχαία η έκφραση «ουδείς προφήτης στον τόπο του». Μετά το Ιράκ ζήτησε μετάθεση σε ευρωπαϊκό πόστο ή τη στήριξη της κυβέρνησης για την ανάληψη πόστου παρά την κ. Άστον. Όχι μόνο δεν πήρε τίποτα από τα δύο, αλλά αντιθέτως δεν του δόθηκε και η παράταση την οποία ζήτησε, με αποτέλεσμα να προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Μέχρι του σημείου που πέρασε από το μυαλό ότι η επίθεση που δέχεται ήταν ακριβώς για να μην πάρει την παράταση. Ή εάν τελικώς υποχρεωθεί το υπουργείο να του δώσει την παράταση, να είναι τόσο κουτσουρεμένος ώστε να μην μπορεί να διεκδικήσει τη θέση του «ειδικού απεσταλμένου» του κ. Δρούτσα για το Μεσανατολικό… Συμπτωματικά, πριν από τον κ. Μακρή στη Βαγδάτη ήταν ο κ. Γαριλίδης - κι αυτός Αλεξανδρινός και αραβομαθής. Λέτε η φράξια της Αλεξάνδρειας να πρέπει τώρα να αναμετρηθεί με την ομάδα του Καΐρου; Χαμένους από το χέρι τους βλέπω, μια και ο κ. Ζέππος ανήκει στη συγκεκριμένη ομάδα. Μεγάλο… «θρίαμβο» έχει καταγάγει η ΜΑ στην ΕΕ με το κείμενο της Έκθεσης της Κομισιόν για την Τουρκία. Καταγράφονται «κάποιες διαμαρτυρίες» της Ελλάδας για παραβιάσεις, ως μικρή παράγραφος έναντι της κεντρικής ιδέας της σημαντικής βελτίωσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων.Μια και δεν μπορεί κανείς να βοηθήσει την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας, βρίσκεται η πρόθυμη Αθήνα να κάνει τη δουλειά. Και έτσι, χωρίς φυσικά καν αντάλλαγμα, σφραγίζεται ακόμη μια φορά το ευρωπαϊκό διαβατήριο της Τουρκίας του κ. Ερντογάν… Κάτι (ακόμη) δεν πάει καλά στο νεοκλασικό. Μαθαίνουμε ότι το κλίμα Ζέππου έχει κυριαρχήσει απολύτως. Όχι μόνο στα θέματα υψηλής πολιτικής, αλλά και σε απολύτως υπηρεσιακά ζητήματα.
Πηγή : http://www.paron.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου