Του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου
Την περασμένη εβδομάδα, 3 γνωστοί μου, 2 άνδρες και μια γυναίκα «έφυγαν» από κοντά μας, από καρκίνο, ταυτόχρονα με τη μεγάλη μας τραγουδίστρια «Δούκισσα», θύμα και αυτή του καρκίνου.
Το άρθρο που ακολουθεί σε μια εκτενέστερη μορφή το είχα δημοσιεύσει πριν δύο σχεδόν δεκαετίες… Σήμερα, ως επιμνημόσυνη δέηση, δημοσιεύω στο blog μια συντομότερη μορφή του.
Υπήρξε η φοβερή έκρηξη στο πυρηνικό εργοστάσιο του Chernobyl της Ουκρανίας τον Απρίλιο του 1986, και στη δεκαετία του 1990 ο καταιγισμός της Βαλκανικής μας γειτονιάς με βλήματα του αποκαλούμενου «απεμπλουτισμένου ουρανίου». Τώρα πιά, Έλληνες και Βαλκάνιοι χάνουμε καθημερινά απ΄πο καρκίνο συγγενείς και φίλους μας. Και όμως τόσο η Ελληνική όσο και άλλες κοινωνίες δεν μας προετοιμάζουν για τις ψυχοκοινωνικές διαστάσεις του τραγικού ρόλου του καρκινοπαθή τελικού σταδίου που έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις μετά την είσοδό μας στον 21ο αιώνα!
Το άρθρο που ακολουθεί σε μια εκτενέστερη μορφή το είχα δημοσιεύσει πριν δύο σχεδόν δεκαετίες… Σήμερα, ως επιμνημόσυνη δέηση, δημοσιεύω στο blog μια συντομότερη μορφή του.
Υπήρξε η φοβερή έκρηξη στο πυρηνικό εργοστάσιο του Chernobyl της Ουκρανίας τον Απρίλιο του 1986, και στη δεκαετία του 1990 ο καταιγισμός της Βαλκανικής μας γειτονιάς με βλήματα του αποκαλούμενου «απεμπλουτισμένου ουρανίου». Τώρα πιά, Έλληνες και Βαλκάνιοι χάνουμε καθημερινά απ΄πο καρκίνο συγγενείς και φίλους μας. Και όμως τόσο η Ελληνική όσο και άλλες κοινωνίες δεν μας προετοιμάζουν για τις ψυχοκοινωνικές διαστάσεις του τραγικού ρόλου του καρκινοπαθή τελικού σταδίου που έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις μετά την είσοδό μας στον 21ο αιώνα!
Πηγή: lefteria.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου